Atopowe zapalenie skóry

azs u dziecka

Atopowe zapalenie skóry, nazywane również egzemą, należy do najczęściej spotykanych zmian skórnych u dzieci poniżej jedenastego roku życia. Dziecko najpierw zaczyna odczuwać swędzenie, a poprzez drapanie i pocieranie swędzących miejsc, przyczynia się do wystąpienia wysypki. Najbardziej podatne na atopowe zapalenie skóry są dzieci pochodzące z rodzin, w przypadku których występowała egzema, katar sienny lub astma. Podatne są także dzieci, które cierpią na alergię. Zazwyczaj choroba ta rozpoczyna się już w pierwszym roku życia dziecka. Niemalże we wszystkich przypadkach początek choroby następuje do piątego roku życia. Zmiany skórne mogą pojawić się na różnych obszarach ciała dziecka, w zależności od jego wieku. W okresie niemowlęcym zmiany pojawiają się przede wszystkim na twarzy, owłosionej skórze głowy, w okolicach płatków usznych, a także na dystalnych częściach kończyn górnych i dolnych. W okresie dzieciństwa zmiany wystepują głównie w zgięciach łokciowych i podkolanowych, a także na dystalnych częściach kończyn górnych i dolnych. W okresie młodzieńczym natomiast zmiany mogą pojawiać się na różnych częściach ciała.

Przyczyny choroby

Obecnie przyjmuje się, że swędzenie skóry może być wywołane przez wiele, różnorodnych czynników, do których można zaliczyć: suchą skórę, pocenie się, narażenie na zimno lub gorąco, ubrania z włókien sztucznych i wełny, niektóre pokarmy (mleko, jaja, orzeszki ziemne, ryby, soję, pszenicę, kurczaki i skorupiaki), mydła i różnego rodzaju detergenty, tarcie, a także pewne alergeny wziewne, głównie kurz, roztocza, pyłki i pleśń.

Rozpoznanie atopowego zapalenia skóry

Rozpoznanie tej choroby opiera się na kryteriach Hanifina i Rajki. Ustalenie 3 z 4 kryteriów „większych” pozwala na rozpoznanie atopowego zapalenia skóry. Wyróżnione zostały także kryteria „mniejsze”, które mają znaczenie raczej uzupełniające.

Kryteria „większe” to: świąd skóry, charakterystyczne umiejscowienie oraz wygląd zmian skórnych, przewlekły i nawrotowy przebieg choroby, a także atopia u chorego, bądź członków jego rodziny.

Kryteria „mniejsze” to: suchość skóry, łupież biały, natychmiastowe odczyny skórne, rogowacenie mieszkowe, częste stany zapalne skóry rąk, nietolerancja niektórych pokarmów, wyprysk w obrębie skóry powiek oraz brodawek sutkowych, suchość warg, podwyższone stężenie IgE, rybia łuska, nietolerancja wełny, zmniejszona potliwość, zaćma podtorebkowa przednia, stożek rogówki, biały dermografizm, początek choroby w okresie dziecięcym oraz objaw przerzedzenia bocznych odcinków brwi.

Atopowy test płatkowy z alergenami pokarmowymi oraz powietrznopochodnymi wykonywany jest w celu ustalenia, jakie alergeny doprowadzają do pojawienia się zmian skórnych u dziecka. Bardzo często badana jest reakcja na naturalne, surowe pokarmy, a także na naturalne alergeny powietrznopochodne, a więc przede wszystkim: kurz.

Objawy choroby

Atopowe zapalenie skóry zaczyna się od swędzenia, któremu może towarzyszyć budzenie w nocy oraz płacz dziecka. Maluch zaczyna się drapać i pocierać swędzące miejsca. Na jego skórze pojawiają sie wówczas jasnoczerwone i łuszczące sie plamy, szczególnie na policzkach, a także na przegubach rączek w przypadku niemowląt. U dzieci powyżej dwóch lat zmiany te pojawiają się zwłaszcza w zgięciach i fałdach skóry. Plamki rozprzestrzeniają się niekiedy na pupę dziecka. Zdarzają się przypadki, w których pojawia się także wysięk. Dosyć często występują natomiast wtórne zmiany chorobowe wypełnione treścią, które zaczynają się z czasem sączyć i pokrywać strupem. Przebieg choroby może być łagodny, umiarkowany lub tez ciężki. Ustalenie przebiegu jest możliwe na podstawie rozległości zmian skórnych oraz subiektywnych odczuć osoby chorej. Mimo, iż dzieci niejako „wyrastają” z atopowego zapalenia skóry, skłonność do tego rodzaju uczuleń mogą wykazywać także osoby dorosłe.

Leczenie

W przypadku atopowego zapalenia skóry niezbędna jest interwencja lekarza. Zapalenie leczone jest zazwyczaj za pomocą specjalnych maści steroidowych. W celu zmniejszenia uczucia swędzenia stosuje się specjalne środki przeciwhistaminowe oraz antybiotyki (w przypadku zakażenia wtórnego). Jeżeli lekarz podejrzewa wystąpienie alergii pokarmowej, konieczne jest przeprowadzenie testów skórnych oraz zastosowanie właściwej diety.

Jeżeli chodzi o odpowiednią pielęgnacją osoby chorej, należy zadbać o regularne obcinanie dziecku paznokci, wystrzeganie się kąpieli pod prysznicem, unikanie pływania w basenach z chlorowaną i słoną wodą, smarowanie skóry maścią zaleconą przez lekarza, a także ubieranie rzeczy bawełnianych, nie wywołujących swędzenia i podrażnienia skóry. Nie wolno używać mydła w przypadku miejsc zaatakowanych chorobą, szczególnie tego, zawierającego środki dezodoryzujące i zapachowe. Warto sięgnąć po mydła bardzo delikatne i natłuszczające. Należy chronić dziecko przez różnego rodzaju drobnoustrojami, które mogą doprowadzić do zakażenia otwartych ran. Ważna jest zatem odpowiednia, regularna higiena dziecka.

2 comments

  1. ReplyAnn

    Nam lekarz zalecił zastosowanie diety, zmianę mleka na bebilon pepti oraz nawilżanie skóry emolientami. Polecił też zeby przez ok 3 miesiące podawać dziecku raz dziennie probiotyk latopic. Podobno ma wspomagać prawidłowe funkcjonowanie odporności dziecka. ToSłyszałam że to dobry lekarz wiec jestem pełna optymizmu i mam nadzieje że wszystko sie uda

  2. ReplyGosia

    Im mniej sterydów tym lepie. Oczywiście czasem są konieczne ale trzeba je stosować tylko jeśli faktycznie ta koniecznośc zachodzi. Lepiej stosowac łagodniejsze preparaty- emolienty. Emolienty nawilżąja skóre, natłuszczają ja łagodzą podrażnienia i świąd oraz regenerują naskórek. Trzeba jednak stosować je regularnie aby przyniosły pożądany efekt. Obecnie moim zdanie jednymi z lepszych są emolienty Latopic- emulsja do ciała i krem do twarzy i ciała.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *