Jak sobie radzić z wymiotami u dziecka?

Wymioty stanowią jeden z najczęściej występujących objawów chorobowych u dzieci. Na ich wystąpienie mogą mieć wpływ zaburzenia czynności przewodu pokarmowego, napadowy kaszel, czy tez infekcja górnych dróg oddechowych. Wymioty mogą również stanowić objaw nadmiernego ciśnienia śródczaszkowego, bądź zaburzeń metabolicznych. W najczęstszych przypadkach są one niegroźne i stanowią objaw niestrawności lub zakażenia jelitowego. Mogą pojawić się także w początkowej fazie przeziębienia, zapalenia ucha oraz zapalenia gardła. W takich przypadkach trwają one raczej krótko i nie są poważnym objawem.

Wymioty oraz biegunka to typowe i bardzo często występujące objawy ostrych chorób przewodu pokarmowego. Dotyczy to zarówno niestrawności, jak i zakażenia przewodu pokarmowego. Mimo, iż są to objawy niegroźne i nie pogarszają w znacznym stopniu stanu zdrowia dziecka, nie należy ich lekceważyć. Warto bowiem podkreślić, iż częste wymioty prowadzą do dużych strat płynów, co może skutkować odwodnieniem organizmu, zaburzeniami metabolicznymi oraz elektrolitowymi, które już zagrażają życiu dziecka.

Trzeba także podkreślić, że wymioty oraz zatrzymanie stolca mogą stanowić objaw ostrego przebiegu choroby narządów jamy brzusznej. Stan ten wymaga natychmiastowego leczenia operacyjnego, w związku z czym niezwykle ważne jest kontrolowanie występujących objawów i skonsultowanie ich z lekarzem.

Wymioty u dziecka mogą być również spowodowane chorobami dotyczącymi układu moczowego. Najczęstszą tego przyczyną jest zakażenie układu moczowego. Do wymiotów może doprowadzić także zatrucie toksycznymi substancjami, zarówno spożywanymi, jak i wdychanymi przez dziecko. Do takiej sytuacji może dojść w przypadku niewydolności nerek oraz uszkodzenia wątroby.

Jak postępować w przypadku wymiotów u dziecka?

Głównym celem leczenia jest przerwanie wymiotów oraz zapobieganie odwodnieniu organizmu dziecka i zaburzeniom metabolicznym, do których może dojść podczas utraty elektrolitów. Jeżeli dziecko cierpi na ostre wymioty, nie należy podawać mu jedzenia oraz przez około 30-60 minut napojów. Wskazane jest przygotowanie naczynia na wymioty w miejscu, w którym przebywa dziecko. Konieczne jest wsparcie i pocieszanie dziecka oraz zapewnienie mu odpoczynku.

Niezwykle ważne jest ponadto postępowanie, które zmniejszy ryzyko zakrztuszenia się wymiocinami. Dotyczy to szczególnie niemowląt. Nie należy zatem układać dziecka na plecach na płaskiej powierzchni. Najbezpieczniej będzie położyć dziecko na boku. Po upływie około 30-60 minut należy zadbać o stopniowe pojenie, podając dziecku mniej więcej co 10-15 minut niewielkie ilości napojów. Zabronione jest podawanie napojów gazowanych. Wraz z upływem czasu, można już stopniowo zwiększać ilość podawanych napojów oraz wydłużyć odstępy czasowe pomiędzy następnymi porcjami. Jest to o tyle ważne, że w przypadku jednorazowego podania dużej ilości napoju, jest więcej niż pewne, że dziecko zacznie ponownie wymiotować. Jeśli dziecko zwymiotuje kilkakrotnie, oprócz zwykłego pojenia, można również podać mu specjalny, doustny płyn nawadniający, który można kupić w aptece bez recepty. Występuje on w postaci saszetek, które rozpuszcza się w wodzie lub w postaci gotowego napoju (na przykład Gastrolit, Dicodral, Aminodral).

W przypadku niemowląt, karmienie pokarmem należy rozpocząć razem z podaniem napoju. Wskazane jest podawanie małych porcji pokarmu. W przypadku dzieci starszych, jedzenie można podać po upływie kilku godzin od momentu ustąpienia wymiotów. Jeżeli wymioty dalej występują, oprócz regularnego pojenia, należy również podawać małe porcje pokarmów.

Jeżeli mimo regularnego pojenia wymioty nie ustępują, należy przeprowadzić badanie lekarskie. Jest ono również wskazanie w przypadku, kiedy dziecko staje się senne, apatyczne, bądź, jeśli zaobserwujemy jakieś niepokojące objawy. Mowa tu przede wszystkim o odwodnieniu, zatrzymaniu stolca, silnych bólach brzucha, czy głowy.